του Αιγαίου[*]I
Ο έρωτας
το αρχιπέλαγος
κι η πρώρα των αφρών του
κι οι γλάροι των ονείρων του
στο πιο ψηλό κατάρτι του ο ναύτης ανεμίζει
ένα τραγούδι
Ο έρωτας
το τραγούδι του
κι οι ορίζοντες του ταξιδιού του
κι η ηχώ της νοσταλγίας του
στον πιο βρεμένο βράχο της η αρραβωνιαστικιά προσμένει
ένα καράβι
Ο έρωτας
το καράβι του
κι η αμεριμνησία των μελτεμιών του
κι ο φλόκος της ελπίδας του
στον πιο ελαφρό κυματισμό του ένα νησί λικνίζει
τον ερχομό
II
Παιχνίδια τα νερά
στα σκιερά περάσματα
λένε με τα φιλιά τους την αυγή
που αρχίζει
ορίζοντας –
Και τ’ αγριοπερίστερα ήχο
δονούνε στη σπηλιά τους
ξύπνημα γαλανό μέσ’ στην πηγή
της μέρας
ήλιος –
Δίνει ο μαΐστρος το πανί
στη θάλασσα
τα χάδια των μαλλιών
στην ξεγνοιασιά του ονείρου του
δροσιά –
Κύμα στο φως
ξαναγεννάει τα μάτια
όπου η Ζωή αρμενίζει προς
τ’ αγνάντεμα
Ζωή –
III
Φλοίσβος φιλί στη χαϊδεμένη του άμμο – Έρωτας
τη γαλανή του ελευθερία ο γλάρος
δίνει στον ορίζοντα
κύματα φεύγουν έρχονται
αφρισμένη απόκριση στ’ αυτιά των κοχυλιών
Ποιος πήρε την ολόξανθη και την ηλιοκαμένη ;
Ο Μπάτης με το διάφανό του φύσημα
γέρνει πανί του ονείρου
μακριά
έρωτας την υπόσχεσή του μουρμουρίζει – Φλοίσβος.
