Περί χρηματισμού των ιατρών[1]"O Αργυρώνητος"
…η πανούκλα είχε ξεσπάσει στη Ρώμη. … . Ήρθε λοιπόν τότε στην Ρώμη ένας πολύ μεγάλος χειρουργός που τον έλεγαν μαέστρο Τζιάκομο ντα Κάπρι[2]. Ο έξυπνος τούτος άνθρωπος, ανάμεσα σ’ άλλα επαγγελματικά καθήκοντά του γιάτρεψε μερικές απελπιστικές περιπτώσεις της καταραμένης «γαλλικής αρρώστιας[3]». Στη Ρώμη, οι παπάδες και μάλιστα οι πλουσιότεροι απ’ αυτούς, υποφέρουν πολύ απ’ αυτό το κακό. Μόλις, να μην τα πολυλογώ, ο σπουδαίος αυτός άνθρωπος έγινε γνωστός, δήλωσε πως θα θεράπευε την αρρώστια κατά τον θαυμαστότερο τρόπο, με απολυμάνσεις. Πριν όμως αρχίσει μια θεραπεία, παζάρευε για τα χρήματα που θα ‘παιρνε. Πληρωνόταν μ’ εκατοντάδες κι όχι με δεκάδες χρυσά σκούδα.
…
Ήταν άνθρωπος πολύ διαβασμένος και μπορούσε να μιλά θαυμάσια για γιατρική. Ο Πάπας θέλησε να τον κρατήσει στην υπηρεσία του. Ο Κάπρι όμως αποκρίθηκε πως δεν έμπαινε σε κανενός την υπηρεσία και πως όποιος τον ήθελε δεν είχε παρά να έρθει να τον ζητήσει. Καθώς αποδείχτηκε ήταν άνθρωπος πολύ έξυπνος κι έκανε πολύ καλά φεύγοντας από τη Ρώμη. Γιατί ύστερ’ από λίγους μήνες, όλοι εκείνοι που τους είχε κουράρει, ήσαν εκατό φορές χειρότερα από πριν. Κι αν είχε μείνει εκεί σίγουρα θα τον είχαν ξεκάμει.
...
_______________________________
[1] Αποσπάσματα από την διασημότερη, ίσως, αυτοβιογραφία της Αναγέννησης, «Η ζωή του Μπενβενούτο Τσελλίνι [αρχετυπικό πρόσωπο της Αναγέννησης, χρυσοχόος και γλύπτης, έζησε μεταξύ 1500 και 1571], Φλωρεντινού, ιστορημένη από τον ίδιο», γραμμένη μεταξύ 1558-1566, εκδόσεις Άγρα, 1994
[2] Τζιάκομο Μπερενγκάριο ντα Κάπρι: 1470-1530, φημισμένος γιατρός και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνιας από το 1502 έως το 1507.
[3] Πρόκειται για τη δυστυχώς πολύ διαδεδομένη σύφιλη, που φούντωσε κι απλώθηκε στην Αναγέννηση και αποτέλεσε μάλιστα το θέμα για ένα από τα πιο κομψά λατινικά ποιήματα του Φρανκαστόρο.
