Εθνική ΑξιοπρέπειαΠέμπτη, 16 Οκτωβρίου 1941[1]
… Το επισιτιστικό πρόβλημα είναι το βασικό πρόβλημα του κόσμου. Το περασμένο Σάββατο είχαμε μείνει χωρίς ψωμί. Την Κυριακή επίσης. Ευτυχώς την Δευτέρα και Τρίτη έδωσαν από 60 δράμια κι από χτες έχουν αναγγείλει πως θα δίνουν 50 δράμια τη μέρα. Στο μεταξύ ο κόσμος βρίσκεται σε απόγνωση. Τα φασόλια έφτασαν τις 600 δρχ., το αλεύρι τις 635. Μια πάστα στου Φλόκα έχει 40 δρχ., ένα φλιτζάνι σοκολάτα 50 δρχ. Για τους σωλήνες, που έβγαλα από το σπίτι μου στο Ελληνικό, μου είχαν προσφέρει 80 δρχ. το μέτρο. Χθες ένας μου πρόσφερε 175 για τους γαλβανισμένους κι 130 για τους μαύρους. Το τυρί έφτασε τις 900 δρχ. την οκά. Μέλι είπα να μου πάρουν προς 800 δρχ. την οκά. Τα λαχανικά είναι ανέβρετα, κι όσα βρίσκονται είναι σε τιμές πάνω από 120 δρχ. Πώς μπορεί, με τέτοιες τιμές να φάει ο λαός;
Έχω την εντύπωση πως το δράμα προκάλεσε την προσοχή των Γερμανών και πως κάτι πρόκειται να κάνουν. Από χτες έφτασε εδώ ο Δρ. Κλαούντιους (Dr. Claudius). Ο Χατζημιχάλης είχε πάει στο Βερολίνο και γύρισε χτες. Νομίζω πως θα κοιτάξουν να βάλουν κάποια τάξη στο επισιτιστικό μας πρόβλημα. Αλλά είμαι βέβαιος πως αυτό θα γίνει με ανταλλάγματα εις βάρος της εθνικής μας αξιοπρέπειας …
Παρασκευή, 17 Οκτωβρίου 1941[2]
Εκτελέσεις ομήρων από τους Γερμανούς
Τελευταία, το Γερμανικό Στρατηγείο ανακοίνωσε στις εφημερίδες και τοιχοκόλλησε τα ονόματα τεσσάρων Ελλήνων που τουφεκίστηκαν για «πράξεις σαμποτάζ», καθώς λέει. Ο Φαίδων Βεγλερής μου είπε χθες πως κατά την αφήγηση του δικηγόρου Γεωργάκη, η εκτέλεσή τους έγινε στις φυλακές Αβέρωφ κι ήταν πολύ δραματική. Οι τρεις από τους τέσσερις ήταν πατριώτες. Ο τέταρτος ήταν πλιατσικολόγος. Οι Γερμανοί έβαλαν τους καταδίκους να παραστούν διαδοχικά στην εκτέλεση των προηγουμένων τους.
Από τους τέσσερις ο πρώτος ήταν τραυματίας του Σαγγάριου. Αρνήθηκε να του δέσουν τα μάτια, λέγοντας πως δεν φοβόταν τους Γερμανούς. Εξακολούθησε να καπνίζει το σιγαρέτο του και να τους βρίζει.
Ο δεύτερος ήταν τραυματίας του τωρινού πολέμου. Κι αυτός στάθηκε παλικάρι – λέγοντας πως, εκείνος, που δεν φοβήθηκε τον Χάρο στα βουνά της Αρβανιτιάς, δεν ήταν να φοβηθεί τους λέτσους Γερμανούς τώρα. Άνοιξε το πουκάμισό του για να τον χτυπήσουν κατάστηθα.
Ο τρίτος λιγοψύχησε κι άρχισε να κλαίει. Τότε ο παπάς που βρισκόταν εκεί – τον λένε νομίζω Πουλάκο – τον άρπαξε από το χέρι και τον κούνησε: «Μην κοιτάζεις αυτούς τους βρωμιάρηδες, του είπε, σήκωσε τα μάτια σου στον Ουρανό». Έτσι του έδωσε κουράγιο. Τον συνέφερε κι έπεσε κι αυτός με παλικαριά.
Μονάχα ο τέταρτος, ο πλιατσικολόγος πέθανε άσκημα. …
Χρ. Χρηστίδης
____________________________
[1] «Ημερολόγιο Κατοχής 1941 – 1942», τόμος Α, σελ. 84, εκδόσεις Μέτρον
[2] «Ημερολόγιο Κατοχής 1941 – 1942», τόμος Α, σελ. 84 – 85, εκδόσεις Μέτρον
