Ραγκαβής Αλέξανδρος (1809-1892)[1]Πολιτικός, διπλωμάτης και λόγιος από τους επιφανέστερους της Νεωτέρας Ελλάδος. Διετέλεσε καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, υπουργός των Εξωτερικών και πρεσβευτής. Η πληθωρική του πνευματική παραγωγή έκαμε να λεχθή γι’ αυτόν ότι είχε την ατυχία ν’ αγαπηθή απ’ όλες τις Μούσες κι έτσι δεν μπόρεσε να διακριθή πουθενά ιδιαιτέρως.
_ _ _ _ _ _ _ _ _
Όταν ο Ραγκαβής ήταν πρεσβευτής της Ελλάδος στη Γερμανία, ο αυτοκράτωρ Γουλιέλμος τον προσκάλεσε μαζί με άλλες προσωπικότητες σε δείπνο. Ήταν την εποχή, που η χώρα μας δεν τα πήγαινε καλά με την Τουρκία, γιατί διεκδικούσε εδάφη, τα οποία ήσαν κάτω από την κυριαρχία του Σουλτάνου.
Όταν λοιπόν τελείωσε το δείπνο, βγαίνοντας ο Ραγκαβής προθημοποιήθηκε να κρατήση το επανωφόρι του Τούρκου συναδέλφου του. Τότε ο Γουλιέλμος, που παρακουλουθούσε τη σκηνή, γύρισε και είπε ειρωνικά στο Ραγκαβή:
- Βλέπω ότι η Ελλάς βοηθεί την Τουρκία! …
- Ναι, αλλά διά να εξέλθη! απάντησε ο Ραγκαβής με ετοιμότητα.
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _
Επρόκειτο να παιχτή στο θέατρο η «Φροσύνη» του Ραγκαβή. Κάποιο βράδυ όμως ορμάει στο γραφείο του ένας παράξενος τύπος και του λέει:
- Να απαγορεύσετε την παράσταση της «Φροσύνης»!
- Προθύμως. Αλλά διατί; ρωτάει σαστισμένος ο Ραγκαβής.
- Γιατί είμαι ο υιός της.
- Ο υιός της! Μα εις την τραγωδίαν μου η Φροσύνη πνίγεται αγνή νέα και παρθένος.
- Στην τραγωδία μπορεί. Στην αλήθεια όμως ήταν γυναίκα του πατέρα μου και μητέρα μου! …
[1] από την «Ανθολογία Ιστορικών Ανεκδότων» του Ευάγγελου Κ. Μιλλεούνη, εκδόσεις Γρηγόρη, Αθήνα 1969.
