Περί της ουσίας του θείου
__________________
Μέσα στο νού σου ζήτα τον
σε ώρα περισυλλογής και μοναξιάς θα τον αφουγκραστείς.
Τη μυστική του παρουσία
θα τηνε νιώσεις στη σιγή,
ως ευλογία – σκέπη σου αδιόρατη
κι οδός να πορευτείς.
Δέν θα τον βρείς στα τρόπαια των στρατηγών,
μήτε στον έρωτα των χρυσοφόρων Μήδων,
τον τυφλό, για εξουσία.
Ξένος του είναι και της αγοράς ο κουρνιαχτός,
των Φαρισαίων πρόστυχη αλαζονεία.
Ρομφαία ΄κείνος δέν κρατεί.
Είναι μονάχα ευλογία αγαθή.
Λόγος και πνεύμα είν’ ο θεός,
ισόρροπη των αντιθέτων αρμονία.
Σε ουρανό και Άδη, παντού παρών,
στο φώς και στο σκοτάδι.
Κώστας Μπέης, Ώρα απιέναι (η δίκη του Σωκράτη), σελ. 277 επ. [278].
