Λογοτεχνία

Το ακόλουθο απόσπασμα, από το μυθιστόρημα του Παύλου Καλλιγά «Θάνος Βλέκας» παρουσιάζει, ανάγλυφα, τον προβληματισμό του συγγραφέα (δια στόματος Ηφαιστίδου), περί της πολιτικής στο νέο ελληνικό κράτος, στα μέσα του 19ου αιώνα. Όπως αποδεικνύεται, τοις πράγμασιν, η ιστορία επαναλαμβάνεται.

Ηφαιστίδης:
«Ω ξεν’ υπάγγελον Λακεδαιμονίοις, ότι τήδε
Κείμεθα τοις κοίνων πειθόμενοι νομίμοις»

Ποία εκείνα τα νόμιμα και εκείνοι οι θεσμοί του Λυκούργου και ποίαι αι σήμερον πλεκτάναι των νόμων ! …
… Τι άλλο είναι σήμερον οι νόμοι και το πολίτευμα ειμή αδιέξοδος λαβύρινθος αρχών επίτηδες πολυπλασιαζομένων, δια να κορεσθή το σμήνος των ακόρεστων ραδιούργων, οίτινες τρεφόμενοι εκ των ιδρώτων του λαού τον καθιστούν καθημέραν πενέστερον …

Από τον «Θάνο Βλέκα» του Παύλου Καλλιγά, έκδοση του Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη, σειρά "Νεοελληνική βιβλιοθήκη", Αθήνα 1991
___________________________

«Θάνος Βλέκας»: μακρυνός πρόγονος του ηθογραφικού μυθιστορήματος, 1855

Παύλος Καλλιγάς (Σμύρνη 1814 - Νέο Φάληρο 1896): νομοδιδάσκαλος, πολιτικός, οικονομολόγος, ιστορικός και φιλόλογος. Σπούδασε νομικά στην Γερμανία (Μόναχο, Βερολίνο, Χαϊδελβέργη), αλλά καταπιάνεται με την μελέτη της ιστορίας και της φιλοσοφίας, εξ’ ου και η διά βίου ενασχόλησή του με τα θέματα αυτά. Διετέλεσε τακτικός καθηγητής του Ρωμαϊκού δικαίου, κοσμήτορας της Νομικής Σχολής και πρύτανης στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, βουλευτής Αττικής και διοικητής της Εθνικής Τραπέζης