Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

Ομάδες Εργασίας




το κράτος του τρόμου


Από το 1941 μέχρι το 1945, με την καθοδήγηση του πανίσχυρου Χάινριχ Χίμλερ, υπαρχηγού του Χίτλερ και διοικητή των ταγμάτων Ες Ες (SS), σακατεύτηκαν ή εξοντώθηκαν πάνω από 7.000 αθώοι άνθρωποι σε φρικιαστικά πειράματα, που υπερβαίνουν τους κανόνες όχι μόνο της ηθικής, αλλά και της ίδιας της λογικής.


Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα οποία λειτούργησαν ως κολαστήρια αθώων ψυχών, προκαλούν και σήμερα τρόμο, ακόμη και με την απλή αναφορά του ονόματός τους: Άουσβιτς-Μπιρκενάου, Νταχάου, Σασενχάουζεν, Νατζβάιλερ, Ρέϊβενσμπρουκ, Μπούχενβαλντ.


Οι Ναζί είχαν οργανώσει με επιμέλεια περίπου 70 ιατρικά πειράματα, για να διερευνήσουν διάφορα θέματα που είχαν σχέση με τη βελτίωση των στρατιωτικών συνθηκών, την εκκαθάριση ολόκληρων πληθυσμών ή τη δημιουργία της ΄΄Αρίας΄΄ φυλής.


Στα ΄΄ερευνητικά΄΄ αυτά προγράμματα εργάστηκαν πάνω από 200 Γερμανοί γιατροί και ερευνητές από μεγάλα πανεπιστήμια και ερευνητικά ιδρύματα της χώρας, τα οποία συγκέντρωναν και ανέλυαν τα αποτελέσματα.


Επιβίωση με μεγάλα Ύψη – θάλαμος ατμοσφαιρικής πίεσης


Επιχειρήθηκε να βρεθεί το μέγιστο ύψος που θα μπορούσαν να επιβιώσουν και να είναι αξιόμαχοι οι πιλότοι της Γερμανικής πολεμικής αεροπορίας (Λουφτβάφε). Για το σκοπό οι σχεδιαστές των πειραμάτων προμηθεύτηκαν από τη Λουφτβάφε ειδικό θάλαμο χαμηλής πίεσης, στον οποίο κανονικά εκπαιδεύονταν οι πιλότοι τους, στον οποίο μειωνόταν σταδιακά το οξυγόνο, αναπαριστώντας τις συνθήκες που υπάρχουν μέχρι και πάνω από τα 68.000 πόδια (20 χιλιόμετρα) στην ατμόσφαιρα. Πολλές φορές, μάλιστα, οι γιατροί άνοιγαν το κρανίο ή το θώρακα των θυμάτων, όσο ήταν ακόμη ζωντανοί, με σκοπό να παρατηρήσουν αν η έλλειψη οξυγόνου προκαλεί το σχηματισμό φυσαλίδων, γεγονός που αποδεικνύονταν μετά από βύθιση του θύματος σε δεξαμενή νερού. Συχνά οι κρατούμενοι πέθαιναν με κυριολεκτική ΄΄έκρηξη΄΄ των πνευμόνων τους στο θάλαμο αποσυμπίεσης, ενώ όσοι γλίτωναν, εκτελούνταν στο τέλος του πειράματος.


Μολυσματικοί Παράγοντες


Υγιείς κρατούμενοι μολύνονταν από εκχυλίσματα αδένων κουνουπιών και προσβάλλονταν από ελονοσία, ενώ οι Γερμανοί γιατροί με αυτοσχέδιους τρόπους προκαλούσαν σε άλλους φυματίωση, κίτρινο πυρετό, χολέρα, τύφο, ελονοσία, ηπατίτιδα, ευλογιά, διφθερίτιδα ή χολέρα. Σε όλες αυτές τις καταστάσεις δοκιμάζονταν δεκάδες φάρμακα και εμβόλια, τις περισσότερες φορές με θανατηφόρα κατάληξη.


Χορήγηση δηλητηρίων


Διάφορα δηλητήρια έμπαιναν στις σούπες που έτρωγαν οι κρατούμενοι, χωρίς βέβαια να το γνωρίζουν. Στη συνέχεια όσοι από αυτούς δεν πέθαιναν, τους θανάτωναν με ένεση χλωροφορμίου, ώστε να γίνουν νεκροτομές και να μελετηθεί η έκταση των ζημιών στα εσωτερικά τους όργανα. Στην ίδια κατηγορία εντάσσονται και τα πειράματα δολοφονίας κρατουμένων με όπλα που περιείχαν δηλητηριασμένες σφαίρες.


΄΄Το 1943 ανοίγοντας ένα θάλαμο αερίων, ένας κρατούμενος γιατρός είδε για πρώτη φορά ένα κοριτσάκι να είναι ζωντανό. Ήταν καλυμμένο με δεκάδες πτώματα και πιστεύεται ότι επέζησε επειδή ακουμπούσε το πρόσωπό της στο υγρό πάτωμα (το δηλητηριώδες αέριο Ζικλόν-Β απενεργοποιείται στο νερό). Προσπάθησε αμέσως να το συνεφέρει. Του έκανε μια τονωτική ένεση, το τύλιξε σε μια κουβέρτα και σε λίγη ώρα το παιδί άνοιξε τελείως τα μάτια του και άρχισε να αναπνέει κανονικά. Ο κρατούμενος γιατρός ζήτησε από τον υπεύθυνο του θαλάμου αερίων να αφήσει το κοριτσάκι να ζήσει, αφού έτσι γράφτηκε το πεπρωμένο του. Ο Γερμανός αξιωματικός είπε: ΄΄Εδώ δεν γλιτώνει κανείς΄΄ και εκτέλεσε το παιδί με μια σφαίρα στο κεφάλι…΄΄


Έκθεση σε ουσίες χημικού πολέμου


Τα θύματα έμπαιναν σε θαλάμους με χημικά αέρια, όπως το φωσγένιο, ώστε να μελετηθεί η έκταση των ζημιών στο εσωτερικό και εξωτερικό του σώματός τους, καθώς και οι τρόποι αποτελεσματικότερης αντιμετώπισής τους. Επίσης, στα σώματα των κρατουμένων μελετούνταν οι ζημιές που προκαλούνταν από το φώσφορο, που ήταν κύριο συστατικό των εμπρηστικών βομβών της εποχής.


Πηγή: Γιάννης Στεφανογιάννης © ''Χανιώτικα Νέα'', 07/02/2007
το πλήρες άρθρο στην δ/νση : http://www.greek-health.gr/2007/09/blog-post_7361.html